سال‌ها شیائومی را به‌عنوان شرکتی می‌شناختیم که محصولاتش را در ازای قیمتی مناسب، با سخت‌افزاری فوق‌العاده ارائه می‌کرد؛ دستگاه‌های شیائومی به‌لطف تفاوت قیمتی چشمگیرشان با همتایان کره‌ای، ارزش خرید بالایی داشتند و بدنه‌ی باکیفیت، مدرن و زیبایشان، حداقل برای من، این دستگاه‌ها را به محصولی تمام‌عیار بدل می‌ساخت.

در صورت که نیاز به مشاوره و خرید یا نصب در زمینه تلفن سانترال و یا دوربین مدار بسته و یا سوئیچ شبکه را دارید لطفا با شمارهای 02188354375 و یا 09121988790 تماس بفرمایید.

اما حالا دیگر ۲۰۱۸ یا ۲۰۱۹ نیست؛ شیائومی به عرضه‌ی دوباره و دوباره‌ی محصولات قدیمی و بعضاً از رده‌خارج خود عادت کرده؛ ردمی نوت ۱۲ پرو 4G یکی از همین مدل‌ها است؛ محصولی که تفاوت چشمگیری با مدل سال گذشته‌ی خود ندارد.

کافی است به این جمله توجه کنید تا ماجرا دستتان بیاد: دستگاهی از سال ۲۰۲۲ داریم که از تراشه‌ی ۲۰۲۱ استفاده می‌کند؛ اما مدل ۲۰۲۳ همان دستگاه به تراشه‌ی سال ۲۰۲۰ مجهز شده است! با همین پیش‌زمینه به سراغ بررسی ردمی نوت ۱۲ پرو 4G می‌رویم. با زومیت همراه باشید.

تماشا در یوتیوب

ردمی نوت ۱۲ پرو 4G در مقایسه با مدل سال گذشته، جز در بخش دوربین، تغییر ظاهری دیگری را تجربه نمی‌کند؛ البته قاب دوربین نیز تغییرات اندکی را به‌خود دیده است که در تغییر برآمدگی دوربین اصلی از مربعی به دایره‌ای با فریم کرومی خلاصه می‌شود.

شیائومی در وب‌سایت خود اشاره‌ای به جنس بدنه‌‌ی دستگاه نکرده؛ اما با توجه به اینکه در صفحه‌ی ردمی نوت ۱۲ پرو 5G، بدنه‌ی آن محصول را با افتخار شیشه‌ای عنوان کرده است، احتمالا جنس بدنه‌ی ردمی نوت ۱۲ پرو 4G از جنس پلاستیک باشد. ردمی نوت ۱۲ پرو 4G در رنگ‌های خاکستری، سفید، آبی و آبی ستاره‌ای «Star Blue» به‌فروش می‌رسد؛ مدل خاکستری گوشی از پوشش مات و بافتی نرم با حس‌وحال خوشایند بهره می‌برد.

استفاده از فریم تخت برای عده‌ای نکته‌ای مثبت و برای دسته‌‌ی دیگر، نکته‌ای منفی به‌شمار می‌رود؛ به‌باور مخالفان، فریم تخت راحتی استفاده از دستگاه را کاهش می‌دهد و مدل‌هایی با پنل پشتی خمیده، به‌مراتب خوش‌دست‌تر هستند. ازاین‌رو تصمیم‌گیری درباره‌ی این بخش را به‌خود کاربر واگذار می‌کنیم؛ در مجموع، گوشی ۶٫۶۷ اینچی شیائومی جای‌گیری مناسبی در دست دارد؛ اما وزن ۲۰۲ گرمی‌اش ممکن است در استفاده‌های طولانی، آزاردهنده باشد.

بنا به سنت پرطرفدار دنیای اندروید، کلیدهای کنترل صدا به‌همراه کلید پاور در سمت راست فریم قرار گرفته‌اند و یکپارچگی کلید پاور با حسگر اثرانگشت، ورود به‌دستگاه را به سریع‌ترین شکل ممکن میسر می‌کند؛ البته ممکن است هنگام برداشتن دستگاه، به‌صورت تصادفی دکمه‌ی پاور را لمس کنید و باعث لرزش گوشی شوید!

جک هدفون به‌همراه بلندگوی ثانویه، میکروفون ثانویه‌ی حذف نویز و فرستنده‌ی نه‌چندان پراستفاده‌ی IR در لبه‌ی بالایی دستگاه قرار دارند و قسمت‌هایی چون درگاه سیم‌کارت دوگانه به‌همراه میکروفون، پورت USB 2.0 Type-C و بلندگوی اصلی در سمت مخالف ردمی نوت ۱۲ پرو 4G قرار گرفته‌اند.

بااینکه المان‌های ظاهری تاحدزیادی با ترجیح کاربر ارتباط دارد، اما باید درباره‌ی فریم لاستیکی صفحه‌نمایش و ظاهر بیرون‌زده‌ی آن صحبت کنم. شیائومی طی سال‌های گذشته با استفاده از تکنیک سوار کردن پنل روی فریم دستگاه، موفق شده است تا نسبت صفحه‌نمایش به بدنه را تاحد چشم‌گیری افزایش دهد.

در سوی دیگر میدان، مدل‌هایی همچون گلکسی A73 روانه‌ی بازار شده‌اند که باوجود سوار کردن فریم روی نمایشگر، همچنان حاشیه‌های باریکی دارند و بدین‌ترتیب راهکار شیائومی را منسوخ کرده‌اند؛ بنابراین بهتر است شیائومی نیز همانند رقبای خود روش‌های جدیدتری را در طراحی محصولات به‌کار گیرد.

بااینکه تفاوتی میان صفحه‌‌نمایش ردمی نوت ۱۲ پرو 4G و ردمی نوت ۱۱ پرو 4G دیده نمی‌شود؛ اما کماکان به‌لطف باوجود ویژگی‌های مهمی چون پنل OLED، نرخ‌نوسازی ۱۲۰ هرتز، روشنایی ۱۱۰۰ نیت و تراکم پیکسلی ۳۹۵ پیکسل‌براینچ، ترکیبی مناسب برای تماشای محتواهای مختلف را دراختیار داریم.

برای اطلاعات از انواع نمایشگرها و نحوه کارکرد هریک پیشنهاد می‌کنیم مقاله معرفی نمایشگرها به قلم شبنم توایی را مطالعه کنید.

ردمی نوت ۱۲ پرو 4G از نمایشگر ۶٫۶۷ اینچی با وضوح ۱۹۲۰ × ۱۰۸۰ پیکسل بهره می‌برد؛ ترکیبی مرسوم بین گوشی‌های میان‌رده که برای تمامی سناریوها کاربردی است. در این قسمت صرفا برای انتقاد از عملکرد سامسونگ در گلکسی A54، باید به حاشیه‌های اندک نمایشگر و فاصله‌ی چندفرسنگی میان دو دستگاه اشاره کنم؛ عملکرد ضعیف کره‌ای‌ها به‌هیچ‌وجه بخشودنی نیست!

شیائومی برای علاقه‌مندان به تماشای فیلم یا به‌طورکلی محتوای ویدیویی، پشتیبانی از Dolby Vision را ارائه می‌کند و درصورتی که به محتوای پشتیبانی‌شده دسترسی داشته باشید، تجربه‌ای متفاوت را دریافت خواهید کرد.

نرخ نوسازی ۱۲۰ هرتز در سال ۲۰۲۳ به استانداردی واحد میان تمامی گوشی‌های هوشمند، از پرچمدار گرفته تا میان‌رده بدل شده است. این ویژگی سخت‌افزاری جذاب، عموما نمود اصلی خود را هنگام نمایش انیمیشن‌ها به‌تصویر می‌کشد. درغیراین‌صورت هنگام اجرای اپلیکیشن یوتیوب نرخ‌نوسازی به ۶۰ هرتز کاهش پیدا می‌کند. درحقیقت تنها در این سناریو توانستیم به عددی غیر از ۱۲۰ دست پیدا کنیم. چراکه حتی در نمایشگر همیشه‌روشن نیز نرخ نوسازی روی عدد ۱۲۰ هرتز قرار می‌گرفت.

درکنار نرخ نوسازی، روشنایی نمایشگر نیز طی سال‌های اخیر مورد توجه بسیاری قرار گرفته است؛ فاکتور مهمی که بر خوانایی نمایشگر زیر نور مستقیم آفتاب تأثیر مستقیمی می‌گذارد. بااینکه چینی‌ها در مشخصات سخت‌افزاری دستگاه به روشنایی ۱۱۰۰ نیت اشاره کرده‌اند؛ اما ما حداکثر روشنایی گوشی در حالت خودکار را ۱۲۱۰ نیت اندازه‌گیری کردیم.

خوشبختانه صفحه‌نمایش ردمی نوت ۱۲ پرو 4G در زمینه‌ی روشنایی کمینه نیز عملکرد مناسبی را به نمایش می‌گذارد؛ پنل گوشی میان‌رده‌ی شیائومی با تولید حداقل میزان روشنایی ۲٫۸ نیت، شرایطی مناسب برای مشاهده‌ی محتوا در محیط‌های تاریک نیز فراهم می‌کند.

مجموعه‌ی ویژگی‌های نمایشگر نوت ۱۲ پرو 4G تجربه‌ای لذت‌بخش از تماشای محتوا را دراختیارتان می‌گذارد؛ اما برای کامل شدن این پازل به قطعه‌ای دیگر نیز نیاز داریم؛ پوشش فضاهای رنگی وسیع و دقت نمایش رنگ‌ها.

برای دستیابی به بالاترین دقت رنگی باید به پروفایل Standard رضایت دهید که پوشش ۱۰۰ درصدی فضای sRGB را ارائه می‌کند؛ دراین‌حالت رنگ‌ها برای تماشای محتوای ویدیویی جذابیت لازم را ندارند؛ اما با تغییر پروفایل به Vivid علاوه‌بر افزایش فضای رنگی پشتیبانی‌شده به DCI-P3، درازای کاهش اندک دقت رنگ، محتوای به‌مراتب جذاب‌تری را در نمایشگر مشاهده خواهید کرد.

باید درنظر داشته باشید که پروفایل Vivid رنگ‌ها را به سردترین شکل ممکن نمایش می‌دهد و رنگ‌های پروفایل Saturated نیز همچنان اندکی به سردی تمایل دارند و در پله‌ای پایین‌تر از Standard درزمینه‌ی دمای رنگ قرار می‌گیرد.

پاشنه‌ی آشیل نمایشگر نوت ۱۲ پرو 4G را باید تغییر رنگ‌ها درصورت تغییر زاویه اعلام کنیم که با نام Color Shift شناخته می‌شود؛ مشکل به‌حدی جدی است که با تغییر زاویه‌ی اندک نیز به‌چشم می‌آید؛ برای مثال رنگ سفید به صورتی، قرمز و نارنجی متمایل می‌شود و دیگر رنگ‌ها نیز به‌همین شکل تحت‌تأثیر تغییر زاویه هستند؛ این مشکل در مدل 5G چندان به‌چشم نمی‌آید.

بلندگوهای میان‌رده‌ی شیائومی از دو کانال در بالا و پایین دستگاه برای پخش صدا استفاده می‌کنند. کانال بالایی کیفیت و تفکیک صدایی مناسب مشابه نمونه قرارگرفته در لبه پایین دستگاه ارائه می‌کند؛ اما مطابق انتظار توان کافی برای ارائه‌ی حجم صدایی مشابه آن ندارد. چینی‌ها به‌صورت نرم‌افزاری استاندارد Dolby Atmos را نیز در ردمی نوت ۱۲ پرو 4G فعال کرده‌اند که سبب ارائه صدایی گرم‌تر و فراگیرتری می‌شود.

باید اعتراف کنم که مجموعه‌ی بلندگوهای ردمی نوت ۱۲ پرو 4G به‌مراتب بهتر از انتظارم ظاهر شد و کیفیت صدای خروجی استریوی آن به‌خوبی می‌تواند نیازهای کاربر را مرتفع کند.

بدترین قسمت نسخه‌ی 4G ردمی نوت ۱۲ پرو به نرم‌افزار آن اختصاص دارد؛ شیائومی میان‌رده‌ی خود را با اندروید ۱۱، بدون تغییر نسخه‌ی اندروید و حتی بدون به‌روزرسانی MIUI روانه بازار کرده است؛ چنین اقدامی ازسوی یکی از پرکارترین شرکت‌های دنیای فناوری که سالانه چند ده گوشی هوشمند معرفی می‌کند، قابل قبول نیست.

با درنظرگرفتن سیاست به‌روزرسانی سری ردمی که شامل ۲ سال به‌روزرسانی اندروید و ۳ سال به‌روزرسانی امنیتی می‌شود، درنهایت باید انتظار انتشار اندروید ۱۳ را داشته باشیم؛ درحالی‌که تقریبا تمامی میان‌رده‌های جدید با اندروید ۱۳ راهی بازار می‌شوند و به‌راحتی تا به‌روزرسانی اندروید ۱۵ را دریافت می‌کنند.

طبق گفته‌ی شیائومی به‌روزرسانی‌های امنیتی هر ۹۰ روزیک‌بار برای سری ردمی منتشر می‌شوند و از این حیث نمی‌توان خرده‌ای به چینی‌ها گرفت؛ چراکه حتی سامسونگ نیز میان‌رده‌های خود را به‌صورت فصل‌به‌فصل ازنظر به‌روزرسانی‌های امنیتی تأمین می‌کند.

درباره‌ی نرم‌افزارهای شناور، تقسیم صفحه برای اجرای دو اپلیکیشن همزمان، ویژگی Game Turbo و نمایشگر همیشه روشن بارها و بارها صحبت شده؛ احتمالا از ویژگی‌های One-handed Mode جدید، Second Space و Sidebar نیز اطلاع دارید؛ اما آنچه که باید بدانید این است که شیائومی همچنان برنامه‌ای شفاف برای افزودن ویژگی‌های جدید رام چین به رام گلوبال ندارد؛ به‌طوری‌که باوجود به‌روزرسانی از اندروید ۱۱ به ۱۲، تفاوتی میان دو مدل احساس نخواهید کرد.

اما اگر بخواهیم موضوع را به‌سمت وضعیت پایداری و باگ‌های نرم‌افزاری ببریم، باید بگوییم که پس از یک سال تمرکز روی رفع باگ، حالا پوسته‌ی MIUI حتی در گوشی‌های میان‌رده نیز به‌خوبی اجرا می‌شود و به‌ندرت می‌توان تأخیر قابل‌توجهی مشاهده کرد.

باید درنظر داشته باشید که با افزایش Cache و نصب اپلیکیشن‌های بیشتر و به تبع‌آن، افزایش تعداد اپلیکیشن‌های پس‌زمینه، ممکن است با نسخه‌ای سنگین‌تر از پوسته MIUI مواجه شویم که احتمالا در اجرای بازی‌ها و اپلیکیشن‌های سنگین‌تر نیز ضعف داشته باشد؛ بنابراین نمی‌توانیم نظری قطعی درباره عملکرد دستگاه در طولانی‌مدت داشته باشیم.

شیائومی در ردمی نوت ۱۱ پرو 4G از تراشه‌ی Helio G96 استفاده کرده بود؛ اما با تغییر تراشه‌ی Redmi Note 12 Pro 4G به Snapdragon 732G، تعجبمان را برانگیخت!

به‌جرأت می‌توانم بگویم که شیائومی، حداقل طی یک‌سال گذشته در قیمت‌گذاری و انتخاب تراشه بسیاری از طرفداران خود را ناامید کرده است. درحال‌حاضر شاهد عرضه‌ی دستگاه‌هایی هستیم که با برچسب قیمتی برابر با رقبای کره‌ای، از امکانات سخت‌افزاری و نرم‌افزاری محدودتری برخوردار هستند.

کوالکام Snapdragon 732G را در سال ۲۰۲۰ معرفی کرد؛ تراشه‌ای ۸ نانومتری که از ۸ هسته‌ی پردازشی در دو کلاستر با چینش ۴+۲ استفاده می‌کند. در کلاستر قدرتمند، هسته‌های Kryo 470 Silver (برپایه‌ی هسته‌های Cortex-A76 آرم) با فرکانس ۲٫۲ گیگاهرتز فعالیت می‌کنند و فرکانس هسته‌های کم‌مصرف Kryo 470 Silver (برپایه هسته‌های Cortex-A55 آرم) روی ۱٫۸ گیگاهرتز تنظیم شده است.

جالب است بدانید که تراشه‌ی Snapdragon 732G پیشتر در ردمی نوت ۱۰ پرو مورد استفاده قرار گرفته بود و حالا پس از دو سال، مجددا دستگاهی وارد بازار شده است که از نظر قدرت تراشه هیچ پیشرفتی ندارد!

نسخه‌ای که در دست ما است از ۸ گیگابایت رم به‌همراه ۲۵۶ گیگابایت حافظه‌ی ذخیره‌سازی UFS 2.2 بهره می‌برد. سرعت خواندن و نوشتن حافظه‌ی ذخیره‌سازی دستگاه به‌ترتیب به ۵۰۹ و ۵۷۶ مگابیت‌برثانیه می‌رسد؛ عددی که فاصله زیادی با میان‌رده‌های سامسونگ دارد و به‌راحتی برتری خود را اثبات می‌کند.

روی کاغذ و بنچمارک‌های اولیه‌ای که از دستگاه گرفته شد، به‌این نتیجه رسیدیم که ردمی نوت ۱۲ پرو 4G باوجود تغییر تراشه، قدرتی متفاوت با مدل سال قبل ارائه نمی‌کند. پس از جمع‌بندی بنچمارک‌ها و همچنین بررسی دستگاه در سناریوهای واقعی نیز همین مورد تایید شد.

ردمی نوت ۱۲ پرو 4G در بنچمارک‌های Geekbench و GFXBench به‌مراتب ضعیف‌تر از رقبای هم‌رده‌ی خود عمل می‌کند و حتی توان کافی برای ایجاد تمایز با گلکسی A24 سامسونگ نیز ندارد. به‌بیان دیگر گوشی اقتصادی کره‌ای‌ها باوجود برچسب قیمتی به‌مراتب ارزان‌تری که دارد، از نظر قدرت سخت‌افزاری بهتر از نماینده‌ی شیائومی ظاهر می‌شود.

در بخش گیمینگ، ردمی نوت ۱۲ پرو 4G شیائومی قدرت کافی برای اجرای بازی CoD Mobile با گرافیک High را دارد. برای دریافت وضوح بهتر در بازی می‌توانید تنظیمات گرافیکی Very High را نیز انتخاب کنید؛ اما باید درنظر داشته باشید که دراین‌صورت، نرخ‌فریم بازی از ۶۰ به حدود ۵۰ فریم کاهش می‌یابد و افت فریم لحظه‌ای تا ۳۷ فریم‌برثانیه را نیز تجربه خواهید کرد.

نماینده‌ی شیائومی باوجود عملکرد نه‌چندان رضایت‌بخش در بخش سخت‌افزار، درزمینه‌ی باتری به‌خوبی عمل می‌کند و با پخش مداوم ویدیوی معیار زومیت تا ۱۷ ساعت و ۳۰ دقیقه، نتیجه‌ای مطلوب را از خود به‌جا می‌گذارد؛ البته باید درنظر داشته باشید که در تمام طول تست ویدیو، نرخ‌نوسازی تصویر روی ۱۲۰ هرتز قرار داشت؛ بنابراین اگر شیائومی امکان تغییر نرخ‌نوسازی به ۶۰ را هنگام تماشای ویدیو فراهم می‌کرد، احتمالا عمر باتری بهتری را شاهد بودیم.

درصورت استفاده‌ی روزمره از دستگاه، ردمی نوت ۱۲ پرو می‌تواند تا نزدیک به ۹ ساعت و ۳۰ دقیقه شارژدهی کند. به‌منظور شارژ مجدد می‌توانید از شارژر ۶۷ واتی داخل جعبه استفاده کنید که توان کافی برای شارژ کامل باتری ظرف یک ساعت را دراختیارتان خواهد گذاشت.

شیائومی ردمی نوت ۱۲ پرو 4G در زمینه‌ی دوربین نیز همانند بخش‌های دیگر از سخت‌افزاری مشابه با نسل پیشین بهره می‌برد. دوربین اصلی ۱۰۸ مگاپیکسلی دستگاه از حسگر 1/1.52 اینچی ISOCELL HM2 ساخت سامسونگ بهره می‌برد که پیشتر در دستگاه‌های مختلف و محبوبی چون شیائومی 11T، موتورولا اج ۲۰ پرو و بلک‌شارک ۵ پرو استفاده شده بود.

سه دوربین دیگر نوت ۱۲ پرو شامل حسگر ۸ مگاپیکسلی با لنز اولتراواید و دو حسگر ۲ مگاپیکسلی با لنزهای ماکرو و معمولی می‌شوند که دوبین چهارم برای تشخیص عمق کاربرد دارد. لازم به‌ذکر است که برخلاف دیگر مدل‌های پرو، مجموعه‌ی دوربین به‌جای دو فلش، توسط یک فلش LED همراهی می‌شود.

شیائومی از مجموعه‌ی دوربین میان‌رده خود به‌عنوان نمونه‌ای با امکان ثبت عکس در حد و اندازه‌های گوشی‌های پرچمدار یاد می‌کند؛ ادعایی بزرگ که البته برای پی‌بردن به صحت آن نیاز نیست چندان صبر کنید.

باتوجه به‌اینکه ردمی نوت ۱۲ پرو و ردمی نوت ۱۱ پرو هر دو از سخت‌افزاری مشابه استفاده می‌کنند، تصمیم گرفتیم تا این دو مدل را درمقایل یکدیگر بگذاریم؛ اما به‌دلیل اینکه امکان دسترسی به نسل قبل را نداشتیم و باتوجه به یکسان بودن سخت‌افزار دوربین ردمی نوت ۱۱ پرو 4G با ردمی نوت 11S، به‌ناچار درادامه مقایسه‌ی این دو مدل را خواهید دید.

ازنظر گستره‌ی دینامیکی نمی‌توان تفاوتی میان دو‌نسل مشاهده کرد؛ اما به‌وضوح می‌توان نویز بالا را در تصاویر ثبت‌شده با ردمی نوت ۱۲ پرو مشاهده کرد؛ به‌بیان دیگر نسل پیشین، در کنترل نویز به‌شکل قابل‌توجهی بهتر از نسل جدید عمل می‌کند؛ البته برتری به‌قیمت ازدست‌رفتن جزئیات حاصل شده است.

دوربین اولتراواید نیز شرایط مشابهی را در ردمی نوت ۱۲ پرو تجربه می‌کند و باوجود دامنه‌ی دینامیکی محدودتر، جزئیات بیشتری ثبت می‌کند؛ اما درسوی دیگر نوت 11S گستره‌دینامیکی وسیع‌تری را ارائه می‌کند که سبب ثبت جزئیات بیشتر از محیط بیرون پنجره می‌شود.

کاهش نور شرایط را برای دوربین اصلی ردمی نوت ۱۲ پرو دشوار می‌کند؛ به‌طوری‌که بدون فعال‌کردن نایت مود نمی‌توان عکسی با وضوح و جزئیات بالا ثبت کرد. در سوی دیگر، نوت 11S نتیجه‌ی کاملا متفاوتی را رقم می‌زند و با ثبت خروجی باکیفیت‌تر بدون فعال‌کردن نایت مود، جالب توجه ظاهر می‌شود؛ درحالی‌که با فعال‌سازی Night Mode، نتیجه‌ای به‌مراتب ضعیف‌تری به‌دست می‌آید!

و اما جمع‌بندی بررسی ردمی نوت ۱۲ پرو 4G؛ جایی که به‌ناچار باید تیغ نقد را به سمت شیائومی بگیرم؛ شرکتی که به‌لطف برچسب قیمتی معقول محصولاتش، برای بسیاری از ما اولین تجربه‌ی «گوشی هوشمند» را به‌ارمغان آورد. هدف شیائومی مشخص بود؛ عرضه‌ی مدل‌های مختلف با پایین‌ترین میزان سود که در برخی منابع ۵ درصد اعلام شده است.

رشد انفجاری شیائومی بسیاری از افراد ازجمله خود من را به‌سمت خرید محصولات جدیدش سوق داد؛ محصولاتی که در ازای قیمت مناسب، سخت‌افزاری فوق‌العاده، به‌ویژه در بخش تراشه را ارائه می‌کردند و ارزش خرید بالاتری نسبت به کهکشانی‌های سامسونگ داشتند.

حالا ردمی نوت ۱۲ پرو 4G ازنظر سخت‌افزاری و نرم‌افزاری و حتی طراحی ظاهری به ردمی نوت ۱۱ پرو 4G شباهت دارد. درحقیقت تنها تفاوت دو مدل در تراشه‌ی آن‌ها خلاصه می‌شود اما حتی این تغییر هم مثبت نیست؛ دستگاهی را در سال ۲۰۲۳ داریم که از تراشه‌ی سال ۲۰۲۰ استفاده می‌کند؛ درحالی‌که تراشه‌ی نسل قبلی‌اش متعلق به سال ۲۰۲۱ بود!

به‌نظر می‌رسد که شیائومی حتی دیگر درک درستی از پسوندهای استفاده شده در گوشی‌های خود ندارد تنها با تکیه به تاس‌های شانس خود اقدام به انتخاب نامی جدید برای محصولاتش می‌کند؛ برای دفاع از این ادعایم باید بپرسم که چرا شرکتی باید محصول خود را با پسوند Pro و اتصال 4G راهی بازار کند؛ درحالی‌که 4G دیگر فناوری Professional یا رده‌بالایی نیست و ریشه‌ی آن به بیش از ۱۰ سال پیش بازمی‌گردد!

شرایط جایی وخیم‌تر می‌شود که تقریبا یک سال از تولید ردمی نوت ۱۱ پرو 4G می‌گذرد و در طول این‌مدت، قطعا هزینه‌ی تولید دستگاه کاهش یافته است؛ اما ردمی نوت ۱۲ پرو 4G باوجود تمامی شباهت‌ها، با قیمتی یکسان به‌فروش می‌رسد!

ازسوی دیگر فاصله‌ی اندک قیمت ردمی نوت ۱۲ پرو 4G با مدل 5G نیز بحث‌برانگیز است؛ دستگاهی که علاوه‌بر بهره‌مندی از طراحی مدرن‌تر و دوربین‌هایی باکیفیت‌تر، از تراشه‌ای تا ۵۰ درصد قوی‌تر در بخش CPU و ۱۰۰ درصد قوی‌تر در بخش GPU استفاده می‌کند!

حتی اگر به‌دنبال محصولی از جانب سامسونگ یا موتورولا باشید، در بازه‌‌ی قیمتی مشابه، مدل‌هایی چون گلکسی A34 و Moto G72 به‌عنوان گزینه‌هایی جذاب‌تر و وسوسه‌برانگیزترِ روی میز هستند.

نسخه‌ی اندروید دستگاه به وخیم‌تر شدن اوضاع دامن می‌زند و عرضه با اندروید ۱۱ آن‌هم درست درزمانی که اندروید ۱۳ به استانداردی برای تمامی مدل‌های سال ۲۰۲۳ تبدیل شده است، سیاست‌های به‌روزرسانی نرم‌افزاری را به‌کلی زیر سوال می‌برد. شیائومی ادعا می‌کند که تا ۲ نسخه‌ی اندروید برای این مدل عرضه می‌کند؛ پس درصورت وفای چینی‌ها به وعده‌ها، درنهایت اندروید ۱۳ را در سالی نامعلوم دریافت خواهید کرد.

بدین‌ترتیب، ارزش خرید ردمی نوت ۱۲ پرو 4G به‌صفر میل می‌کند و خرید آن برای هیچ‌کسی، حتی افرادی با کاربری‌های سبک نیز پیشنهاد نمی‌شود؛ درصورتی که قصد خرید این مدل را دارید بهتر است نگاهی به دیگر مدل‌های معرفی‌شده در بررسی، داشته باشید.